Busreis Tamale

Dit is nog een oud verslag, van twee dagen geleden. Maar toen lukte het niet om het op de site te krijgen.

Nou dat was me toch een avontuur...
6u in de ochtend stonden we op om naar het busstation te gaan vertrekken. We begonnen meteen al op zijn Ghanees, we waren wat later dan de afgesproken tijd die we met Vic hadden afgesproken. Snel naar de kant van de weg gegaan om een taxi aan te houden. Echter hadden we wat veel spullen, dat niet in 1 taxi kon. Na meerdere taxi's die langs waren gekomen bedachten ze zich.. Misschien hebben we er twee nodig? En toen lukte het wel!

De bus zou om 8uur weg gaan.. Echter 1,5 uur later vertrokken we. Primatour tablet in en gaan met die banaan, we waren er klaar voor! Veel wiebelende en hobbelende wegen gehad.
Op een gegeven moment lag ik een lekker dutje te doen tot dat ik wakker werd van een kind die voor mij hard aan het huilen was. Trouwens, de kinderen die in de bus zaten, waren zo rustig! Mogen ze in Nederland wat van leren. Nou ik was er dus wakker van geworden.. En toen keek ik opeens rechts uit het raam.. ROOK! VEEL ROOK! Iedereen in de bus keek op, de bus werd aan de kant gezet. Lisa lag diep te slapen, dus die moest ik ergens van de 7de hemel vandaan halen! Ik ondertussen half in paniek de bus uit willen. Staat er een vrouw voor me die niet zoveel haast had de bus uit te komen.. Nou ik wel! Eenmaal buiten was er onder het achterwiel iets flink aan het doorbranden. Andere bussen rondom stopte om te helpen met het blussen ervan.
We hebben ongeveer 1,5uur gewacht aan de kant van de snelweg. Iedereen gaat er gewoon rustig bij zitten en laat het over zich heen komen.. Dus ik ook maar samen met Lisa en Nelleke.
Nadat er iemand onder de bus was heeft vast zitten timmeren, zijn we weer ingestapt. Met een dubbel gevoel, is het wel veilig?
Na ongeveer 1,5uur rijden zijn we gestopt bij een garage. Hier hebben we ruim 3uur moeten wachten op de bus. De bus was gemaakt dus konden we onze weg vervolgen.

Wat doe je tijdens de busrit eigenlijk.. Slapen, dutjes en liggen. Ik was bang om misselijk te worden onderweg door alle hobbels, gelukkig heb ik die angst overwonnen.
Alleen kwam er een andere angst omhoog op een gegeven moment..
Ik lag lekker te slapen tot dat Nelleke vanuit voor de bus riep; EVA?! Dus ik werd half wakker en toen vroeg ze; weet je waarom die politie agent naast je staat? Ik keek op en schrok me de rambam! Stond een politie agent met een groot wapen.. Mijn hart ging razend tekeer. Nelleke vertelde dat dit stuk weg gevaarlijk is en vaak overvallen worden gepleegd op de bussen... Ja..... FIJN! Rij je daar om 12uur s'nachts. Ik vroeg aan de politie agent of hij goed op ons wilde letten, hij zei dat hij dat zal doen. Ondertussen zat hij meer met ons te flirten dan zijn werk te doen. Relaxed zat ik op dat moment niet in de bus, dus slapen zat er ook even niet bij. Het leek net of ik in een film was beland. Zo onwerkelijk maar toch werkelijk.

Als ik trouwens vanuit Ghana kom dan heb ik echt sterke beenspieren. Deze dag heb ik toch boven gaten gehangen om te plassen, dat het een kunst is om je te kunnen ontspannen. Op een gegeven moment moest ik tijdens een stop nodig plassen omdat bij de vorige stop tussen het riet het toch niet echt lukte. Ik stond half slaperig op de markt om 12u s'nachts toen een man naar mij toe kwam; You look that you need help? Hele aardige vent, hij heeft mij de weg gewezen naar het toilet. Ik moest ergens in een achteraf steegje zijn. Ik liep daar.. Het leek wel een of andere krottenwijk. Ik moest 0,30cedi betalen, die vrouw die daar zat.. Leek wel of ze een of andere ziekte had die ik niet graag wilde hebben. Gezond leek het niet. Nou ik kwam daar toen op een 'toilet', ik bespaar de details voor jullie.

Goed, na veel hobbel de bobbel zijn we na een rit van 17uur aangekomen, wat normaal 12 tot 14uur duurt. Ach, we laten het over ons heen komen. Waar moet je je dan druk om gaan maken?

Vandaag Hadjar ontmoet, super lieve en mooie vrouw! We zijn naar de markt geweest waar we stof hebben gekocht om een jurk te laten maken. Morgen is de jurk klaar, gaat super mooi worden! Daarnaast hebben we heerlijk gegeten, die Ghanese weten wel pizza te maken!
Morgen ga ik dus mijn jurk ophalen en word ik naar mijn gastgezin gebracht.

31/8
Begin van de dag vandaag had ik een mindere dag. Ik voelde me down en het besef was hard aangekomen dat ik hier woon. Veel moeten huilen, iedere keer dat ik een smsje kreeg of mijn ouders aan de telefoon had, weer huilen. Ook lekker samen met Lisa kunnen huilen. Ik ben zo blij dat ik samen met Lisa hier ben.
We hadden ons dus in de ochtend voorgesteld aan de dokter in het ziekenhuis waar we gaan werken.

In de middag ben ik terug gegaan naar mijn familie. Alle kinderen lopen constant achter mij aan en houden me in de gaten. Ik ben er nu achter gekomen hoeveel broertjes en zusjes ik heb, want er lopen constant mensen in en uit. Ik heb 1 grote broer, 2 broertjes en 2 zusjes. Mijn kleinste zusje, ik denk dat ze 1,5jaar is, is momenteel nog super bang voor me haha. Ze is wel nieuwschierig maar als ik te dichtbij kom of ik vraag of ze wilt komen rent ze huilend weg naar haar moeder of grote broer.

Voor het eten ben ik met mijn broer op de moter naar een ander dorp gereden om eten te brengen. Over de rode zand wegen, super mooie natuur en wind door mijn haren. Dit ritje gaf mij ook weer even een oppepper.

Daarna ben ik gaan kijken en helpen hoe het eten word gemaakt.
Nou, dat is pas hard werken.. Als ik naar mijn moeder kijk (mijn Ghanese), wat een sterke vrouw. Echte mami, jij bent ook super sterk hoor! Toen ik observeerde hoe ze het eten aan het koken was, prachtig. Het zweet liep over haar voorhoofd, ondertussen een kind op haar rug en maar blijven lachen. Ze heeft mij ook een beetje leren koken, ze moest erg lachen omdat ik er natuurlijk niks van maakte haha! Maar ze was er erg dankbaar voor dat ik haar hielp.

Er is vandaag een stopcontact gemaakt bij mij, wat ben ik daar blij. Wie is in nederland nou blij met een stopcontact? Daar denk je niet eens bij na. Maar ik ben er super blij mee! Nu kan ik mijn telefoon en laptop opladen. Zo kan Lisa nu ook bij mij verslagen typen en hoeven we niet meer naar een internet cafe.

Nu lig in onder mijn klamboe, mijn avond eten te laten zakken. Jam en foe foe heb ik gegeten. Oh, en ze hebben een runderrookworst van mij gegeten. Ze vonden het erg zoet, oh en wat genoot ik van dat kleine stukje runderrookworst.
Nu ga ik proberen te slapen, ondertussen zit er een muis in mijn vuilniszak omdat daar nog een stukje brood in zat. Gelukkig lig ik veilig onder mijn klamboe! Ik durf dat beest er niet uit te halen, want ik schrik als hij gaat wegrennen.

Morgen eerste dag werken, ben benieuwd! En in de avond ga ik mee naar de Moskee, alleen om te kijken! Mijn vader legde uit dat als ik mee wilde gaan bidden, ik eerst een moslim moet worden.. Mhh, leek mij toch niet zo een strak plan.

Slaaplekker!