Aangekomen in gastgezin
Blijf op de hoogte en volg Eva
31 Augustus 2012 | Nederland, Hoofddorp
Goed.. Gisteren ben ik aangekomen in mijn gastgezin.
Ik had nog een ander verslag over mijn trip met de bus naar Tamale, maar het lukte mij een of andere manier niet om het er op te krijgen.
Momenteel zit ik in een internetcafe, toetsen vallen bijna van het toetsenbord af en heb constant ruzie met de muis. Mijn laptop batterij is op en heb nog geen elektra in mijn hutje, dus vandaar zo.
Gister dus aangekomen in mijn gastgezin, cultuur shock van mijn leven gekregen. Het besef was pas op dat moment gekomen dat ik echt in Ghana ben. Mijn gastgezin is erg arm, het is zo raar om opeens in armoede te leven, ik ben zo verwend en veel gewend. Maar goed, ik wil doorzetten en er voor knokken!
Van de organisatie zijn ze heel lief en zorgen ze goed voor ons, ze houden ons in de gaten. Mijn gast gezin is ook erg lief voor me. Ik kan alleen met mijn oudere broer engels praten. Vandaag met het boek met woordjes duidelijk moeten maken aan mijn moeder dat ik naar de stad ging.
Ik leef echt in een hutje met een rieten dak. Het dorp is erg groot, overal lopen losse dieren zoals kippen, koeien, geiten, katten en ezels.
Elke ochtend word ik om half 5 wakker door het geschreuw van de Moskee, die ongeveer 20m afstand van mijn hutje is.
Gisteren ons voorgesteld aan de chief van het dorp. Dit ging echt officieel. Moesten ons hurken en onze handen voordoen alsof we de Koraan aan het lezen waren. Daarna kregen we een of andere iets te eten, wat voor geluk staat. 1 hapje genomen, stond half te kokhalzen dus snel maar dat hapje mijn wangzak ingeduwd en buiten uitgespuugd.
De taxi's stellen hier echt niks voor.. Dat ik er uberhaupt in durf te stappen haha. Alles beweegt en zit aan elkaar met een touwtje.
Vanmorgen kennis gemaakt met de arts van het ziekenhuis, hij vroeg allerlei dingen van wat we al konden doen. Daarnaast stelde hij veel vragen. Erg aardige man, hij is blij dat we komen werken.
Morgen ga ik al 1 dag werken en dan maandag t/m vrijdag. Zo hebben we wat te doen en kunnen we hopenlijk een beetje wennen.
Liefs, Eva
Ik had nog een ander verslag over mijn trip met de bus naar Tamale, maar het lukte mij een of andere manier niet om het er op te krijgen.
Momenteel zit ik in een internetcafe, toetsen vallen bijna van het toetsenbord af en heb constant ruzie met de muis. Mijn laptop batterij is op en heb nog geen elektra in mijn hutje, dus vandaar zo.
Gister dus aangekomen in mijn gastgezin, cultuur shock van mijn leven gekregen. Het besef was pas op dat moment gekomen dat ik echt in Ghana ben. Mijn gastgezin is erg arm, het is zo raar om opeens in armoede te leven, ik ben zo verwend en veel gewend. Maar goed, ik wil doorzetten en er voor knokken!
Van de organisatie zijn ze heel lief en zorgen ze goed voor ons, ze houden ons in de gaten. Mijn gast gezin is ook erg lief voor me. Ik kan alleen met mijn oudere broer engels praten. Vandaag met het boek met woordjes duidelijk moeten maken aan mijn moeder dat ik naar de stad ging.
Ik leef echt in een hutje met een rieten dak. Het dorp is erg groot, overal lopen losse dieren zoals kippen, koeien, geiten, katten en ezels.
Elke ochtend word ik om half 5 wakker door het geschreuw van de Moskee, die ongeveer 20m afstand van mijn hutje is.
Gisteren ons voorgesteld aan de chief van het dorp. Dit ging echt officieel. Moesten ons hurken en onze handen voordoen alsof we de Koraan aan het lezen waren. Daarna kregen we een of andere iets te eten, wat voor geluk staat. 1 hapje genomen, stond half te kokhalzen dus snel maar dat hapje mijn wangzak ingeduwd en buiten uitgespuugd.
De taxi's stellen hier echt niks voor.. Dat ik er uberhaupt in durf te stappen haha. Alles beweegt en zit aan elkaar met een touwtje.
Vanmorgen kennis gemaakt met de arts van het ziekenhuis, hij vroeg allerlei dingen van wat we al konden doen. Daarnaast stelde hij veel vragen. Erg aardige man, hij is blij dat we komen werken.
Morgen ga ik al 1 dag werken en dan maandag t/m vrijdag. Zo hebben we wat te doen en kunnen we hopenlijk een beetje wennen.
Liefs, Eva
-
31 Augustus 2012 - 15:14
Tim:
Hee Eva,
Super leuk om zo te lezen over jou ervaringen. Kan me ook echt niet voorstellen hoe groot verschil het wel niet moet zijn met je gewone leventje. Zoiets weet je pas als je het echt meemaakt, zoals jij nu.
Fijn dat het in ieder geval wel goed gaat voor de rest em dat je toch enigszins kan communiceren met je gezin. Nou hoop dat je ook een hele mooie tijd tegemoet gaat er veel van zult opdoen qua ervaring en het boven al naar je zin zult hebben.
Ciaoo xX,
Tim -
31 Augustus 2012 - 16:28
Mam:
Dag mop,
Wat een belevenissen allemaal, ik kan me voorstellen dat je even moet acclimatiseren.. Hoe groot is het gezin en welke leeftijden hebben de kinderen? Gelukkig doet het gezin moeite om het naar je zin te maken. Voor hun is het ook een belevenis, denk ik...
Wat fijn dat je aan oordopjes hebt gedacht :)...Misschien scheelt dat een half uurtje langer slapen! Goed dat jullie meteen aanpakken en gaan werken. Hopelijk zijn jullie gauw gewend aan het Ghaneze leventje.
Dikke kus van je "Nederlandse" moeder xxxxxx
-
31 Augustus 2012 - 17:31
Papa:
Dag liefje,
Ja, dit is even wat anders! Nu heb je opeens een aantal broers en zussen erbij en ik weet van niks. Prettig dat je morgen al gaat werken en dat is ook een beetje spannend. Gelukkig dat je oordopjes hebt en als dat niet helpt, dan kan je vragen of het gebed een uur later plaats vindt. Wel liefje succes morgen in het ziekenhuis en de groeten aan Lisa.
Dikke kus van Papachief. Xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx -
31 Augustus 2012 - 17:34
Robbie :
Wauw!! wat een verhaal kijk uit naar de volgende!
Heel veel suc6 en plezier!
x -
31 Augustus 2012 - 19:26
Marthe:
lieeve eef!
wat leuk om je verhalen te lezen, ben zo trots op je! fijn dat je goed bent aangekomen en ik hoop dat je een hele mooie tijd gaat beleven :) ben benieuwd naar de foto's.
MISS YOU!!
xxx Marthe -
01 September 2012 - 07:17
Linda:
Eef!!
Ik ben weer eens wakker omdat ik alleen maar kan denken: morgen ga ik naar Ghana! Hahaha en dan lees ik jouw blog en denk ik, oooh, wat staat me te wachten daar? Ben zo benieuwd, het lijkt me zo onwerkelijk (en ook heel lastig soms!). Stiekem wel fijn om straks ervaringen uit te kunnen delen. Veel succes, stertke, plezier, dit vergeet je iig nooooit meer! Dikke kus! -
01 September 2012 - 08:20
José, Carl & Adrián:
hey Evrtje, Ik ben heel erg benieuwd naar je hutje. Ik probeer het me helemaal voor te stellen maar waarschijnlijk klopt daar niets van. Misschien kan je trouwens wel een katje adopteren zodat je geen last meer hebt van muizen...
Adrián en José genieten ook heel erg van je verslagen en het is een hele klus om het allemaal in het spaans te vertalen, goed voor mij, daar leer ik dan ook weer van, gracias
ps Dobber zou wel héél graag even door jullie dorp rennen met al die dieren
doei
Carl José Adrián
-
01 September 2012 - 11:45
Jen.:
Spannend! ;) -
01 September 2012 - 14:04
Ella:
Hi Eva,
Goh wat leuk geschreven weer...!
Ik kan begrijpen dat je een cultuurshock hebt gekregen...maar wel een heel avontuur toch?
Wij kunnen er ons natuurlijk wel iets bij voorstellen, maar hoop dat je binnenkort wat foto's post?
Bye
Ella
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
