Magic Afrika
Blijf op de hoogte en volg Eva
22 Oktober 2012 | Ghana, Tamale
Ja, dat is het. Ghana zit vol magie en bijzondere gebeurtenissen. Telkens maak ik weer dingen mee die mijn gedachtes overuren laat draaien.
Gisteravond begon het keihard te regenen, zo had dat ik een privé zwembad in mijn hutje had. Het kwam onder de deur gestroomd en mijn dak lekte aan allerlei kanten, gelukkig net niet boven mijn bed! Nadat het was gestopt met regenen kwamen mijn broer en zusje mij helpen met dwijlen en een plas water uit mijn hut te scheppen.
Mijn broer zag een spiegel liggen op mijn vloer en zei, is dat nou een spiegel? Dus ik zei droog, ja. Hij reageerde geschokt en legde meteen de spiegel ondersteboven op mijn kleren. Hij vertelde mij dat wanneer het water in de spiegel kijkt, er een vloedgolf op af komt. Ja, stond ik even met mijn mond vol tanden. Ja, de vloedgolf was inmiddels wel al geweest in mijn hut.
Met zulke dingen maken mijn gedachtes overuren. Hoe verzinnen mensen dit, of hoe komen ze er op? Hoe geloven ze er in? Waar is het tot stand gekomen?
Toenet toen ik thuis kwam legde ik mijn spullen in mijn kamer en was mij even aan het omkleden. Ik hoorde een vrouw een geluid maken 'oei, oei' een geluid wat een vrouw maakt wanneer ze op het punt staat te bevallen. Ik dacht, ah oh! Gaan we toch niet krijgen hier op de compound. Ik snelde mijn hut uit waarbij ik bijna onderuit ging omdat iik over mijn slippers struikelde. Ik liep naar mijn vaders kamer, daar lag een vrouw op de grond. Onrustig te zijn. Geen zwangerebuik te zien, oké.
Ik keek toe terwijl mijn vader geknield zat naast de vrouw, hij was aan het bidden. De vrouw lag te praten en draaide onrustig over de grond. Mijn broer kwam er aan en ik dacht, há even informeren wat er aan de hand is. Hij vertelde 1 woord; lokale medicijnen. Dat zei mij alweer genoeg...
Maar eigenlijk was het niet genoeg informatie, waarom de lokale medicijnen? Ik zocht hem weer op en vroeg het. Hij deed een beetje geheimzinnig.. 'Ja, als je hiermee naar het ziekenhuis gaat, helpen ze je niet'. Oke.. Maar wat is er dan aan de hand? 'Ze praat tegen mensen en dingen die er niet zijn'. Oke, maar helpen de lokale medicijnen dan wel? 'Ja, die helpen'.
De vrouw lag op de grond, te praten inderdaad tegen misschien dingen die er niet zijn, of mensen, of gewoon in haarzelf.
Op een gegeven moment kwamen er drie kinderen bijzitten, háár kinderen. Een meisje, denk rond de 9 jaar, keek mij aan met twee vragende ogen. Daar had ik het echt even moeilijk mee. Je kan niks, je kan echt niks doen! Ondertussen hoorde ik ook stemmen, alleen niet in mijn hoofd.. Allemaal kinderen die stonden te kijken naar mij en me te roepen.
Echt bizar, magic Afrika.
Gisteravond begon het keihard te regenen, zo had dat ik een privé zwembad in mijn hutje had. Het kwam onder de deur gestroomd en mijn dak lekte aan allerlei kanten, gelukkig net niet boven mijn bed! Nadat het was gestopt met regenen kwamen mijn broer en zusje mij helpen met dwijlen en een plas water uit mijn hut te scheppen.
Mijn broer zag een spiegel liggen op mijn vloer en zei, is dat nou een spiegel? Dus ik zei droog, ja. Hij reageerde geschokt en legde meteen de spiegel ondersteboven op mijn kleren. Hij vertelde mij dat wanneer het water in de spiegel kijkt, er een vloedgolf op af komt. Ja, stond ik even met mijn mond vol tanden. Ja, de vloedgolf was inmiddels wel al geweest in mijn hut.
Met zulke dingen maken mijn gedachtes overuren. Hoe verzinnen mensen dit, of hoe komen ze er op? Hoe geloven ze er in? Waar is het tot stand gekomen?
Toenet toen ik thuis kwam legde ik mijn spullen in mijn kamer en was mij even aan het omkleden. Ik hoorde een vrouw een geluid maken 'oei, oei' een geluid wat een vrouw maakt wanneer ze op het punt staat te bevallen. Ik dacht, ah oh! Gaan we toch niet krijgen hier op de compound. Ik snelde mijn hut uit waarbij ik bijna onderuit ging omdat iik over mijn slippers struikelde. Ik liep naar mijn vaders kamer, daar lag een vrouw op de grond. Onrustig te zijn. Geen zwangerebuik te zien, oké.
Ik keek toe terwijl mijn vader geknield zat naast de vrouw, hij was aan het bidden. De vrouw lag te praten en draaide onrustig over de grond. Mijn broer kwam er aan en ik dacht, há even informeren wat er aan de hand is. Hij vertelde 1 woord; lokale medicijnen. Dat zei mij alweer genoeg...
Maar eigenlijk was het niet genoeg informatie, waarom de lokale medicijnen? Ik zocht hem weer op en vroeg het. Hij deed een beetje geheimzinnig.. 'Ja, als je hiermee naar het ziekenhuis gaat, helpen ze je niet'. Oke.. Maar wat is er dan aan de hand? 'Ze praat tegen mensen en dingen die er niet zijn'. Oke, maar helpen de lokale medicijnen dan wel? 'Ja, die helpen'.
De vrouw lag op de grond, te praten inderdaad tegen misschien dingen die er niet zijn, of mensen, of gewoon in haarzelf.
Op een gegeven moment kwamen er drie kinderen bijzitten, háár kinderen. Een meisje, denk rond de 9 jaar, keek mij aan met twee vragende ogen. Daar had ik het echt even moeilijk mee. Je kan niks, je kan echt niks doen! Ondertussen hoorde ik ook stemmen, alleen niet in mijn hoofd.. Allemaal kinderen die stonden te kijken naar mij en me te roepen.
Echt bizar, magic Afrika.
-
22 Oktober 2012 - 20:28
Robbie:
Wauw ja dat heb je daar natuurlijk heel veel de lokale medicijnmannen elke x verras je mij ook weer met je verhalen!! Groetjes!! X -
22 Oktober 2012 - 20:58
Syl:
Goh, wat bizar om allemaal mee te maken Eef, heel bijzonder! Jij kan niet één maar wel twee boeken schrijven straks over alles. Zo goed dat je die verslagen hebt gemaakt, straks als je weer fijn thuis bent en je ze leest zul je alles herbeleven en dat is mooi.
Nog een klein weekje hè meis, geniet nog even van alle dingen om je heen en alles wat je mee hebt gemaakt daar neemt niemand je meer af, een ervaring voor het leven.
Een paar goede dagen nog en daarna nog een mooie reis! Lieve groetjes van Syl -
22 Oktober 2012 - 21:02
Pap En Mam:
Ongelofelijk....al dat bijgeloof...daar zijn wij te nuchter voor...maar wat wel aangrijpt, zijn de kinderen die met vraagtekens in hun ogen staan...xxx -
22 Oktober 2012 - 21:23
Carl José Adrián:
en wat riepen die kinderen dan? Hoe is het afgelopen?
doei
José Carl Adrián -
22 Oktober 2012 - 21:33
Margreet Dolman:
Gisteren zaten Pap en Mam nog bij mij in de zaal. Ze hebben het zo leuk gehad die twee, een lol samen, maar ze missen je wel hoor....nou dat wilde ik even kwijt.
Veel plezier op reis en doe maar voorzichtig
liefs, Margreet -
23 Oktober 2012 - 13:03
Willemien :
Hoi Eef. Ik herken jouw verhalen wel want deze vreemde gebeurtenissen komen in Indonesie veel voor.
Als klein kind was ik er bang van want begreep niet wat dit allemaal betekende. Zelfs als puber had ik er soms nog last van. Zwarte kunst die ook hier in Europa sosm wordt toegepast. Je hebt wel heel wat beleefd tijdens jouw verblijf in Ghana. Je zal nu als ander mens terugkomen wat jouw verdere ontwikkeling zeker bepaalt; jouw leven hier meer gaat waarderen. Wij nemen alles als zoete koek aan maar dit is het zeker niet. Wat zal jouw Ghanese fam. jou missen als je weer vertrekt. Petje af Eef voor jouw flexibiliteit en aanpassingsvermogen. Zal niet meegevallen zijn om in die armoede te moeten leven en geconfronteerd te worden met onverwachte dingen waar je gene invloed op hebt. Wel spannend allemaal en vergt de nodige creativiteit. Nu ga je binnenkort nog 2 weken door Ghana trekken. Heel veel plezier maar en geniet van alles om je heen want waarschijnlijk zal je nooit meer terugkeren naar dat oord!
Ook ik ben op mijn stekkie neergestreken en geniet nu al 3 weken van mijn vertrouwde omgeving. Mijn waardes blijven stijgen en heb ik nu meer energie om alles zelf weer te kunnen doen maar dan wel met rustperiodes tussendoor. Take care lieverd .. zie je gauw weer. Liefs T. Willemien -
23 Oktober 2012 - 15:46
Paul En Paulien:
hoi eva wat weer een verhaal
wat zullen jullie veel te vertellen hebben als jullie thuiskomen
geniet van de laatste paar dagen en veel plezier met jullie
rondreis
groetjes paukl en paulien -
23 Oktober 2012 - 21:13
Hested:
Hi lieve Eva,
Geniet nog even van je laatste paar dagen bij je tweede familie, en heel veel plezier met jullie reis die jullie gaan maken! We zien je gelukkig snel weer.
Je echte broer en zijn vriendinnetje -
25 Oktober 2012 - 11:02
Lisanne:
Wat leuk dat je al wat foto's erbij hebt gevoegd, dan krijg je ook meteen een beeld bij je ervaringen!
Geniet nog van je werkweek en straks als je lekker gaat reizen! Nog speciale plannen/plekken om heen te gaan?
Liefs,
Lisanne
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
