Op reis

Ghana is mooi. Tijdens onze reis van Tamale naar Kintampo zag je langzaam aan de natuur veranderen. Van een droog en heet klimaat, naar een vochtig en groen klimaat. De heuvels en bergen kwamen ons ook tegemoet, die ver te zoeken waren in Tamale. Echt super mooi en vol bewondering keken we vanuit de tro-tro.

We begonnen onze reis zaterdag ochtend vroeg. Althans, dat wilde wij. Als eerste werden we gehinderd door veel regen, ach.. Dan maar even wachten in het hotel. Toen de regen op was gehouden zijn we snel naar het tro-tro station gegaan. Hier staan allemaal bij elkaar geraapte busjes, die allemaal een andere route hebben door Ghana. Gelukkig kwam er snel een man aan die ons wel wilde helpen. Ja, wat wil je als er twee blanke meisjes vragend om zich heen kijken. Aangekomen in de tro-tro hebben we 2uur moeten wachten tot dat het busje vertrok. De tro-tro vertrekt namelijk pas wanneer die vol zit. Ondertussen kreeg ik nog een baby van 4 maanden op mijn schoot neergezet. De moeder liep even later weg en zei dat ze ging urineren. Ik dacht meteen.. Als je maar terug komt! Wel een super lieve, drukke baby!

De reis duurde ongeveer zo een 5,5 uur naar Techiman. Hier aangekomen naar het hotel gegaan en lekker gedoucht en daarna genoten van heerlijk eten. Lisa en ik zaten daarna nog even lekker van een biertje te genieten. Een Ghanees kwam ons vergezellen en wilde wel heel graag met een blanke vrouw trouwen. Dus wij allebei; helaas, wij zijn al verloofd. Echter wilde deze jonge heer er niet naar luisteren en bleef maar doorgaan! Daarna begon hij dat hij wel heel graag goede vrienden van ons wilde worden, echt heeeeeeeeeeel graag! En onze nummers wel wilde hebben. Ik zei, ja helaas.. Maar onze telefoons werken allebei nu niet. Nou.. Dat hielp zelfs niet en hij schreef zijn nummer op.

De volgende dag zijn Lisa en ik naar de Kintampo watervallen geweest, erg mooi. Daarna zijn we naar een dorp gegaan waar apen en mensen samen leven. Erg bijzonder. Er kwam een jongen naar ons toe die ons ging rondleiden. Hij ging zitten en maakte een soort kus geluidjes.. Oke…? Vanuit de bosjes kwamen allemaal apen naar ons toegerend!! Wat gaaf!! Van een vrouw uit het dorp kochten we wat bananen en gingen de apen voeren. Echt zo gaaf, wilde apen die uit je handen eten.
Lisa en ik genoten echt volop tussen de apen!
We hebben daarna overnacht bij Hand in Hand project (kan je ook opzoeken op internet wat het is). Erg gezellig en leuk, groep Nederlanders ontmoet die daar aan het bouwen waren. En mijn sociaal pedagogische achtergrond kwam weer helemaal naar boven.

De volgende ochtend wilde we ook al vroeg uit de veren om te vertrekken naar Kumasi, alleen… Regen! Dus dan maar even nog lekker blijven liggen. Was ook wel even goed, want ik ben snot verkouden geworden.
Rond 12uur vertrokken we met de tro-tro naar Kumasi. Wat een spannende rit. De chauffeur wist van door rijden, heel hard doorrijden! Met volle vaart door de bergen en inhalen. Ja.. Regelmatig ons hart even vast moeten houden.
We kwamen 4uur aan in Kumasi. Wat een vreselijke, vieze, gore stad! En teveel mensen! We stapte een tro-tro uit en meteen stonden er een aantal vrouwen aan mijn tas te trekken, ze wilde die namelijk wel op hun hoofd dragen om mij te helpen. Al snel kwam er een man in pak naar ons toe en vroeg waar we naar toe moesten. Hij liep met ons mee naar een taxi en regelde het voor ons, erg aardig. Echter moesten we de taxi later meer betalen, omdat de taxi chauffeur vond dat het toch wel verder lag dan gedacht. Soms is dat wel moeilijk dat ze ons altijd meer laten betalen.
Toen we aankwamen in het hotel dachten we, waar zijn we beland? Een dikke, hele dikke, chagrijnige vrouw zat bij de receptie. We kregen onze sleutel en gingen naar de kamer. Daar weer lekker onder een douche gestapt om alle viezigheid er vanaf te spoelen.
Lisa en ik besloten ook meteen, goed.. Morgen verlaten wij Kumasi weer!

De volgende ochtend zijn we vroeg vertrokken om 30km vanuit Kumasi naar een Butterfly reservaat te verblijven. Hier werden wij ontvangen door John, super lieve vent! We kregen onze kamer toegewezen, prachtig! Daarna zijn we op een wandel toch gegaan en kregen we uitleg over allerlei bomen met een geneeskundige werking. Ook hebben we veel vlinders gespot.
De man die ons rondleidde vertelde dat hier in de jungle ook dwergen wonen, meteen begon mijn gedachte te denken… Jaaaaaa hoooor! Maar wie ben ik dat om dat te zeggen? Misschien leven ze er wel, ik heb ze niet gezien.
Verder hebben we lekker gerelaxed op de veranda, het was er heel mooi en rustig! Geen brullende moskee, geen rot hanen en schreeuwende mensen. Alleen het geluid van krekels en vogels. Sinds twee maanden ook zonder oordoppen geslapen, een hele nacht! Zonder wakker te worden, het was heerijk.

Vandaag zijn we vertrokken naar Cape Coast. Na een rit van ongeveer 4 uur kwamen we er aan. En het is hier heerlijk! Echt een vakantie gevoel. Het geeft mij echt een fijn gevoel weer de zee te kunnen zien. Toenet veel andere blanke mensen ontmoet, duits, belgisch, amerikaans. Lekker gezellig wat borreltjes mee zitten drinken en veel gelachen. Bij mij komt het vakantie gevoel nu echt omhoog. Zit nu in mijn hutje en op de achtergrond hoor ik de golven tegen het zand aanslaan, prachtig! Net onderweg dat ik naar mijn hutje liep stond er een lieve hond mij op te wachten, even lekker een knuffel gegeven en mee gespeeld. Ja... Dan mis ik Mikey wel even!
De aankomende week gaan wij nog volop genieten, leuke dingen doen en relaxen.

Hoor vanuit Nederland dat het al erg koud is!? Ik kan het me niet voorstellen........... Hier aan de kust is het wel wat koeler, staat een frisse wind maar nog steeds heerlijke temperatuur.

Veel liefs en een warme knuffel uit Ghana