Spoedgeval

Vandaag was het een hele... Bijzondere dag.

Lisa en ik waren aan het meekijken met een kleine operatie, er werd een vet tumor verwijderd. Ondertussen achter het gordijn hoorde ik een kreet. Er zat een vrouw op de grond die weeën had, haar zus zat bij haar. Ze keek me vragend aan. Ik liep naar haar toe en steunde haar. Ondertussen werd ik bond en blauw geknepen bij elke wee die ze had en ging ik half door mijn rug omdat ze zo onrustig was.
Ik legde haar even op bed neer om te rusten, ik keek tussen haar benen.. OH! Hoofdje was al in zicht. Mijn collega kwam net op het moment aangelopen. De vrouw mocht gaan persen en binnen no time was het kindje geboren, een jongen! Alleen toen begon de ellende, de vrouw stopte niet met bloeden. Haar pols en bloeddruk doken omlaag. Ik kreeg de opdracht om naar de dokter te gaan. Ik rende naar de dokter en vertelde dat de vrouw aan het nabloeden was en de vrouw buiten bewustzijn begon te raken. De dokter kwam meteen achter mij aangesneld en zei dat er meteen een infuus geprikt moest worden. We tilde de vrouw over op de verlostafel, aangezien op bed was bevallen. Dat was nog een hele klus, overal lag bloed. Sta je dan met je 3/4 legging en slippers.. Ja, schoon heb ik het niet kunnen houden maar dat was niet het belangrijkste. Op de verlostafel werd de vrouw gehecht door de dokter. De vrouw raakte half buiten bewustzijn. De dokter gaf aan een collega door dat de vrouw bloedtransfusie moest krijgen. Alleen.. Hebben wij geen bloedbank in het ziekenhuis en moest het vanuit de grote stad komen! Ach.. Ja, dan maar wachten. De bloeding was gestopt en iedereen liep weg. Lisa en ik stonden er nog. De vrouw was niet goed bij bewustzijn. We maakte haar een beetje schoon en waren aan het knoeien met het infuus die ze er half uit had getrokken. Tijdens het schoonmaken zag Lisa dat de bloeding weer was begonnen. Ze ging weg en haalde een collega erbij. Alleen, echt Ghana. De collega kwam niet! Dus ik nog maar een keer proberen. Ik rende naar mijn collega en zei; THE WOMAN IS BLEEDING AGAIN. Dan maar ook op een norse, boze toon. Daarna langs de dokter gesneld en het hem ook verteld. Voor de tweede keer kwam hij achter mij aan.
De dokter besloot dat de vrouw naar het grote ziekenhuis moest in de stad. We haalde er een brancard bij, ondertussen gingen Lisa en ik half door ons rug tijdens het overtillen. De vrouw werd overgeladen in een auto van het ziekenhuis. Lees; op de achterbank werd ze neergelegd. Lisa zat achterin te ruziën met het infuus terwijl ik voorin zat met de baby. Alleen werd ik weer uit de auto gehaald en ging er een andere collega mee. Stond ik dan.. Met de echtgenoot.. Toevallig kwam de pastoor er net aan en zei dat we de auto in moesten gaan. Oké, stapte ik dan met twee wildvreemde de auto in maar ik wist dat het goed zat. Met piepende banden reden we naar de stad. Na een dollemansrit van 15min door de drukke stad, waarbij ik dacht dat ik zelf in het ziekenhuis terecht zal komen, kwamen we er aan.
Waar we toen terecht kwamen..... Heel apart. Twee bevallingzalen waarbij meerdere vrouwen tegelijk aan het bevallen waren. De een op de grond, de ander op het bed, nog een ander op een stoel en noem maar op. Te gek voor woorden! De vrouw werd in de gang geholpen, er kwamen allerlei artsen en verpleegkundigen om haar heen staan. Ondertussen probeerde 4 mensen op 4 verschillende plekken een infuus er in te krijgen. Ja... Dat lukte niet, logisch toch! Lisa en ik keken onze ogen uit naar deze bijzondere gebeurtenis. We dachten dat het bij ons in het ziekenhuis er apart aan toe ging, maar dit sloeg alles. Daarnaast kwam er ook nog een arts met ons staan flirten, ja waarom niet?
Na 20minuten ging ik samen met mijn andere collega's terug naar het ziekenhuis. Aangekomen in het ziekenhuis kwam de dokter naar ons toe om ons heel hartelijk te bedanken voor ons goede werk en dat 'god bless us'. Wat een schat van een vent toch ook.
Daarna zijn we snel naar huis gesneld aangezien het stormt! Mijn hutje is niet waterdicht en ik ben aan het slepen geweest om wat spullen droog te houden. Hoop dat hij niet omvalt door al de regen. Het koelt nu wel lekker af, dat is wel een pluspunt!

Nou, veel liefs uit het bijzondere Ghana, een wereld, een aparte wereld, een hele andere wereld die niet in te beelden is in Nederland.
xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx