Keizersnee

Vandaag weer aan het werk geweest. Er werd in de ochtend aan lisa en mij verteld dat er in de middag een keizersnede zal plaats vinden. Wij grepen dit natuurlijk met beide handen aan en willen er natuurlijk bij zijn.
Rond twee uur kwam de anesthesist van een ander ziekenhuis. Super aardige man, die ons alles goed aan het uitleggen was. Heel fijn om iemand eens steriel te zien werken en goed met de patiënt omgaat.
Het was ons nog onduidelijk waarom er eigenlijk een keizersnee plaats ging vinden omdat er wel een rede voor moet zijn. Mijn collega vertelde mij dat de vrouw gebruik had gemaakt van de lokale medicijnen.... Alweer.... Ik probeer er achter te komen wat het nou precies inhoud maar ik kom er niet echt verder mee. De anesthesist wist het ook niet precies omdat er verschillende soorten zijn, maar allemaal erg schadelijk voor moeder en kind. Tegen de vrouw wordt verteld dat het medicijn juist de bevalling goed laat belopen.. NOT.
Rond 15.00uur kwam de dokter, we hielpen hem in zijn OK-jasje. Lisa en ik hadden er al een aan, we voelde ons er eigenlijk wel goed in.
De patiënt kreeg de ruggenprik, de anesthesist legde ons alles uit, heel fijn.
Toen de medicijnen waren ingewerkt, ging het hele team nog bidden, toen begon de dokter met de operatie. Ik vond het super spannend, maar eigenlijk super interessant om te ziien. Ik ben op twee benen blijven staan, vol bewondering naar de buik gekeken hoe dat er eigenlijk uit ziet. Tot dat...... Het vruchtwater er uit spoot, heel veel. De dokter hoorde ik een soort van gefrustreerd praten en haalde de baby met spoed er uit... Niet levensvatbaar.... De anesthesist probeerde nog wat voor de baby te betekenen maar het kon niet baten. De baby was totaal lichamelijk misvormd en gehandicapt. Echter klopte het hartje wel.. Alleen de longen waren niet goed ontwikkeld. Daarnaast was de hele ribbenkast in elkaar gevallen, open ruggetje, scheve benen, armen en was er wat met het hoofd. Het was bizar om te zien dat het kindje nog een beetje bewoog en aan het vechten was. Alleen konden wij niks voor het kind betekenen..
De anesthesist vroeg later aan ons of het kindje het wel in Nerderland had gered, wij zeiden ja. Er is gewoon een veelste groot tekort aan materiaal. Maar ergens vroeg ik mij ook af, wat zou het kindje voor leven hebben hier in Afrika..
De dokter vertelde mij later dat de vrouw ook heeft geprobeert abortus te plegen.
Heel vreemd was het, er hing een kille stilte......

Het is moeilijk te begrijpen waarom de vrouwen de lokale medicijnen nemen. De dokter snapt het ook niet. Ik werk hier nu twee weken en heb al zoveel vrouwen voorbij zien komen die de lokale medicijnen gebruiken en hierdoor een gevaar voor zichzelf en het kind vormen.
Ergens wil ik mij interesseren in het medicijn, maar ik kom moeilijk verder met de informatie die ik krijg.